Det er ti minuttar til eg må gå, og Geir seier at han ikkje er overraska. Det er alltid ti minuttar til eg skal gå. Eg høyrer radio, eit program om rastafari-religionen i Jamaica, og deira forhold til homofili. Sjuke greier.
Det er den draumen me ber på at noko vidunderlig skal skje, at det må skje - at tidi skal opna seg, at hjarta skal opna seg, at dører skal opna seg, at kjeldor skal springa - at draumen skal opna seg, at me ei morgonstund skal glida inn på ein våg me ikkje har visst um.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar